"Ben je er nog?" Die vraag popte de afgelopen weken steeds vaker op in mijn inbox. En ja, ik ben er nog, hoor! Helemaal gezond - ik heb zelfs geen griep gehad, ook al had iedereen dat hier thuis in december en januari, en de jongens zelfs twéé keer. Maar wel een beetje (heel erg) druk. Met een nieuw huis, voetbal, veel werk... In de keuken omrommelen is voor mij echt een stukje ontspanning. Heerlijk even het verstand op nul! Maar ik kwam er gewoon niet aan toe door al die andere dingen die mijn aandacht vroegen. En dat heb ik echt gemist! VerhuizenOm te beginnen besloten we eind december 2019 een nieuw huis te kopen. We waren al jaren op zoek naar een nieuw huis, en konden nooit vinden wat we zochten. Eigenlijk zochten we een jaren '30 huis vlak bij ons huidige huis. En nu zijn we uitgekomen op een helemaal nieuw huis, aan de andere kant van de stad. Bijna hetzelfde, haha! De heipalen zaten al in de grond, dus we moesten in rap tempo besluiten hoe het huis er precies uit moest zien. Ineens gingen alle vrije momenten over stopcontacten, vloeren, keukens, schuren, badkamers, dakramen, uitbouwen, tuinen, walbeschoeiing en dat soort dingen. Wie al eens een huis heeft laten bouwen hoef ik vast niet te vertellen hoeveel tijd dat kost ;-) Ondertussen zijn we ook de verkoop van ons huidige huis aan het voorbereiden. De foto's zijn inmiddels gemaakt, dus het huis kan zodra we dat willen op Funda. We hebben nog wel even de tijd daarvoor, want ons nieuwe huis is toch nog niet meteen klaar. Had ik trouwens al gezegd dat we een hele grote keuken krijgen?? En een inloopkast?? :-D VoetbalNaast het nieuwe huis vroeg ook alles wat er bij onze voetbalvereniging moet gebeuren mijn tijd en aandacht. Als je zelf nooit wat met voetballen hebt gehad, maar dan drie jongens krijgt die alle drie fanatieke voetballers zijn waardoor je zes dagen in de week op het veld doorbrengt kun je twee dingen doen: je daar heel erg aan ergeren óf er gewoon lekker in meegaan. Ik besloot het laatste te doen, met als gevolg dat ik eerst wat kleine klusjes binnen de voetbalvereniging ging doen, vervolgens zelf ook ging voetballen (mét wedstrijden) en daarna in het hoofdbestuur kwam (met communicatie als portefeuille, dat is tenslotte mijn expertise). En het is echt superleuk! Onze vereniging is een middelgrote vereniging, wat maakt dat bijna iedereen elkaar kent. Een soort familie, zeg maar. En dat is zo fijn! Als onze jongens op zaterdag wedstrijden spelen, dan verdelen we altijd wie bij welke wedstrijd aanwezig is. Jammer genoeg liep mijn man in november een forse hernia op (vooral heel vervelend voor hem), waardoor ik in mijn eentje bij drie wedstrijden tegelijkertijd probeerde te zijn. Dat lukte natuurlijk niet altijd, want als de één thuis speelde, moest een ander weer uitspelen enzovoort. Soms was ik de hele zaterdag voor wedstrijden op pad :-) En ook het bestuurswerk vraagt het nodige van mijn tijd. Al ligt dat op dit moment een beetje plat, nu er niet gevoetbald kan worden door de coronacrisis. CoronaEn dat brengt me meteen bij het volgende punt. Als je weet dat crisiscommunicatie mijn vak is en dat ik bij een veiligheidsregio werk, dan hoef ik je denk ik niet uit te leggen dat ik het druk heb zodra er in onze regio een crisis is. De afgelopen maanden kwamen er hier in Fryslân een aantal crises voorbij - kettingbotsingen in de mist, grote branden en een verdacht pakketje op een station - en meteen daarop kwam de coronacrisis. Met het coronavirus waren we overigens al druk mee vóórdat het daadwerkelijk in Nederland werd aangetroffen. En vanaf dat moment ben ik alleen nog maar met communicatie over corona bezig geweest. Al mijn reguliere werk is aan de kant geschoven, ik werk op de gekste tijden en samen met mijn collega's draaien we vaak overuren. Dat is intensief, waardoor ik als ik wél vrij ben, ik geen energie heb om andere dingen te doen. Inmiddels hebben we er een aardige structuur in, waardoor we met meer regelmaat een aantal dagen vrij hebben en we weer even op kunnen laden. Dat is ook wel echt nodig, want we zitten nog wel even in deze crisis en dan helpt het niet als je jezelf overwerkt. :-)En het bakken?Dat heb ik in de afgelopen maanden heus wel af en toe gedaan, hoor! :-) Ik heb nog een aantal recepten voor jullie te goed, die ik de komende tijd zal uitwerken en online zal plaatsen. En hopelijk heb ik de komende tijd wat meer rust én energie om lekker te bakken. Daar heb ik in elk geval heel veel zin in! Maar het belangrijkste is dat we hier allemaal gezond zijn (ook met mijn man gaat het echt stukken beter). Binnen ons gezin, maar ook in de rest van de familie. Ik hoop dat het met jullie en jullie familie ook allemaal goed gaat. We moeten ons nog even aan de maatregelen houden. Maar er komt een keer een einde aan. En dan kunnen we weer iedereen ontmoeten en knuffelen, en overal naar toe gaan. Dus houd nog even vol! ❤️Liefs, Syts