Dit is jeugdsentiment: een boffert! Met rozijnen en een lekkere bruine suiker-kaneellaag op de bovenkant. Wie van jullie at er vroeger wel eens boffert (of trommelkoek/poffert)?
Mijn beppe maakte vroeger (toen mijn vader nog bij haar thuis woonde) met regelmaat een boffert; die aten ze dan als warme maaltijd, met een lekker dikke laag suiker op elke plak. Mijn vader was er gek op! Af en toe maakte mijn moeder er ook wel eens eentje: niet in een boffertpan trouwens, maar in een wonderpan (kennen jullie die ook nog? Daarmee kon je - als je geen oven had - bijvoorbeeld een cake bakken op je gasfornuis. Wij hebben ook zo'n pan: om op de camping bijvoorbeeld lasagne in te maken, super handig!).
En nu had ik met Sinterklaas een kleine boffertpan gekregen, dus ik had mijn vader beloofd dat ik binnenkort boffert voor hem zou gaan maken. Afgelopen maandag kwam hij samen met mijn moeder eten, dus ging ik 's middags aan de slag. Supereenvoudig trouwens: het beslag is zo gemaakt, en daarna staat het twee uren au-bain-marie te borrelen in een pan, maar hoef je er amper naar om te kijken.
Oorspronkelijk is boffert 'armelui-eten': het is eigenlijk uit armoede ontstaan en werd vooral in Noord-Nederland gegeten. Het is een soort cake met heel eenvoudige ingrediënten: meel, melk, rozijnen en eieren. Er zit geen boter en suiker doorheen, zoals bij een normale cake. Je eet boffert als warme maaltijd, met op elke plak een laag boter en suiker, of met stroopsaus.
Het recept vind je hier.
Reactie plaatsen
Reacties